A Trocaza é a maior das pombas europeas, cunha lonxitude de entre 38 e 43 cm e unha envergadura de ata 75 cm. É facilmente recoñecible pola súa robusta constitución e o seu plumaxe gris, ademais da distintiva mancha branca en ambos lados do pescozo, que resalta sobre o resto do corpo. As ás tamén presentan bandas brancas visibles en voo, o que a distingue aínda máis doutras especies de pombas.

A Trocaza habita en diversos entornos, como bosques, parques, xardíns e áreas arboradas, tanto en zonas rurais coma urbanas. Aínda que prefire áreas con árbores para aniñar, é cada vez máis común en entornos urbanos. Aliméntase principalmente de sementes, froitos, follas e brotes, aínda que ocasionalmente tamén consume pequenos invertebrados. Durante o outono e o inverno, pódese observar formando grandes bandadas en busca de alimento en campos agrícolas e parques.

O seu niño é unha estrutura sinxela feita de pólas e ramalliños, construído nas copas das árbores, onde a femia pon 2 ovos. A incubación dura uns 17 días, e tanto o macho como a femia participan na tarefa de incubación e na alimentación dos poliños. Os pitos son alimentados cunha substancia rica en nutrientes chamada “leite de buche”, producida polos adultos para alimentar as crías nas primeiras semanas de vida.

O voo da Trocaza é rápido e poderoso, acompañado dun característico son de ás que é fácil de identificar, ademais do seu arrullo distintivo, que consiste nunha serie de arrulos profundos e resonantes. Fóra da tempada de cría, pódese ver en grandes bandadas que se moven de forma sincronizada en busca de alimento, especialmente en zonas agrícolas onde pode causar danos nas colleitas.

É unha especie moi adaptable e resistente, que soubo prosperar nunha ampla variedade de hábitats, desde densos bosques ata grandes cidades. A Trocaza xoga un papel importante na dispersión de sementes e é unha ave amplamente apreciada pola súa impoñente presenza e a súa capacidade para adaptarse a entornos cambiantes.