O Peto real é un paxaro carpinteiro de tamaño mediano, que mide entre 22 e 26 cm de lonxitude, cun plumaxe característico en branco e negro e rechamantes manchas vermellas no ventre e, nos machos, na caluga. A súa cabeza é negra con manchas brancas na cara, e as súas ás teñen un patrón de manchas brancas sobre fondo negro. As plumas vermellas na parte inferior do ventre e na cola fan que sexa facilmente recoñecible no seu entorno forestal.

Este paxaro carpinteiro habita nunha ampla variedade de bosques, tanto de coníferas como caducifolios, onde desempeña un papel crucial como depredador de insectos. Aliméntase principalmente de insectos que atopa baixo a cortiza das árbores, utilizando o seu forte e afiado pico para perforar a madeira e acceder ás súas presas. Tamén consome sementes, especialmente de coníferas, e durante o inverno pode incluír froitos secos e bagas na súa dieta.

O Peto real aniña en cavidades que el mesmo excava nos troncos das árbores, preferentemente en aquelas que están podres ou enfermas. A femia pon entre 4 e 6 ovos, que son incubados por ambos pais durante uns 10 a 12 días. Os poliños permanecen no niño aproximadamente 20 a 24 días antes de voar por primeira vez.

É unha ave residente na maior parte de Europa, e o seu famoso tamborileo, producido ao golpear os troncos das árbores co seu pico, é utilizado tanto para marcar o seu territorio como para atraer parella. Este son resoante é un dos elementos máis característicos dos bosques nos que habita, e pode escoitarse durante a primavera. Grazas á súa adaptabilidade, o Peto real é unha especie común en moitos hábitats forestais e desempeña un papel importante no control de pragas de insectos.