O Gaio é un membro colorido e distintivo da familia dos córvidos. Cunha lonxitude de entre 34 e 35 cm, o seu plumaxe é predominantemente rosado marrón, con chamativas manchas azuis nas ás e unha franxa negra na cara que lle dá un aspecto enmascarado. As plumas das ás, de tons azul eléctrico, son un dos seus rasgos máis característicos, en contraste co seu comportamento tímido e, a miúdo, furtivo no bosque. Este paxaro habita en bosques de caducifolias e mixtos, así como en parques urbanos, onde se move con axilidade entre as árbores. É moi coñecido pola súa capacidade para imitar unha variedade de sons, incluíndo os cantos doutras aves, e mesmo ruídos humanos. O seu canto é unha mestura de chamadas ásperas e sons imitativos, e é unha ave moi territorial que utiliza a súa voz para defender o seu espazo. O Gaio constrúe o seu niño nas alturas das árbores, utilizando ramas, herba e musgo. A femia pon entre 4 e 6 ovos, que son incubados durante aproximadamente 16 a 18 días. Os poliños son alimentados por ambos pais e permanecen no niño arredor de 20 días antes de voar. Este córvido é omnívoro e ten unha dieta variada que inclúe landras, insectos, pequenos vertebrados, e ás veces ovos e poliños doutras aves. Un dos seus comportamentos máis coñecidos é o seu papel na dispersión de landras: o Gaio recolle e enterra grandes cantidades de landras para o seu consumo durante o inverno, moitas das cales quedan sen desenterrar, axudando á rexeneración dos carballeiras. O Gaio é residente en gran parte de Europa e Asia, e é moi valorado pola súa intelixencia e o seu papel ecolóxico na dispersión de sementes. A pesar do seu comportamento cauteloso, é unha ave fascinante que xoga un papel clave nos ecosistemas forestais.