A Bubela é unha ave de tamaño medio, cunha lonxitude de entre 25 e 29 cm, facilmente identificable polo seu plumaxe alaranxado con negro e branco nas ás, a súa rechamante crista eréctil e o seu longo pico curvado. A crista, que levanta cando está excitada ou alerta, é unha das súas características máis distintivas. Habita nunha variedade de paisaxes abertas, como campos, hortas, pasteiros e zonas rurais, onde busca alimento no chan.

A dieta da Bubela consiste principalmente en insectos, larvas, vermes e pequenos invertebrados, que extrae do chan utilizando o seu longo pico curvado. Esta ave escava e sondéa a terra, introducindo o pico profundamente na busca de presas ocultas. É coñecida por ser moi efectiva na procura de insectos en chans brandos ou húmidos.

Aniña en ocos de árbores, en gretas de muros ou incluso en buratos no chan, o que lle proporciona unha protección natural fronte aos depredadores. A femia pon de 5 a 7 ovos, que son incubados durante uns 15 a 18 días. Os poliños permanecen no niño ao redor de 25 días antes de emprender o voo.

A Bubela é unha especie migratoria que se reproduce en Europa e Asia, e pasa os invernos en África. Durante a época de cría, o seu distintivo canto “up-up-up” é fácil de identificar nas paisaxes rurais. A pesar do seu aspecto exótico, é unha ave común en moitas áreas, e a súa capacidade para adaptarse a diferentes contornos asegurou a súa presenza nunha ampla gama de hábitats.