A Andoriña é unha ave migratoria de tamaño pequeno, que mide entre 17 e 19 cm de lonxitude e ten unha envergadura de ata 32 cm. O seu plumaxe é inconfundible, coa parte superior dun azul metálico brillante e a parte inferior de cor branca. A gorxa é dun ton avermellado distintivo, e a súa cola aforquillada longa, con plumas externas máis longas, é característica da especie. Este deseño aerodinámico permítelle realizar manobras áxiles durante o voo, esencial para cazar insectos.

Habita nunha variedade de contornos, incluíndo campos agrícolas, zonas rurais e áreas urbanas. As Andoriñas constrúen os seus niños en forma de cunca utilizando lama e pequenas fibras vexetais, a miúdo adheridos a estruturas humanas como celeiros, pontes ou baixo os aleiros das casas. O niño é un lugar protexido onde a femia pon de 4 a 6 ovos, que son incubados por ambos pais durante aproximadamente 14 a 16 días. Os poliños permanecen no niño entre 18 e 23 días antes de voar.

A Andoriña é unha excelente cazadora de insectos, atrapando as súas presas en pleno voo, o que a converte nunha das aves insectívoras máis eficientes.

Aliméntase principalmente de moscas, mosquitos e outros pequenos insectos voadores, converténdose nun aliado natural no control de pragas en áreas rurais.

É coñecida polas súas longas migracións, que a levan desde Europa e Asia, onde se reproduce, ata África subsahariana durante o inverno. Estas migracións anuais poden cubrir miles de quilómetros, e as andoriñas utilizan rutas migratorias establecidas, seguindo patróns de vento e alimentación. A pesar dos desafíos asociados á migración, a Andoriña segue sendo unha das aves máis abundantes e apreciadas, famosa polo seu regreso anual, que se asocia coa chegada da primavera.