A Andoriña das barreiras é un pequeno paxaro duns 12 a 13 cm de lonxitude, cun plumaxe marrón grisáceo na parte superior e branco na parte inferior, o que lle proporciona un aspecto sobrio pero eficiente no seu entorno. Adoita atoparse en hábitats preto de ríos, cantís, barrancos e bancos de area, onde forma colonias para aniñar. O seu nome débese á súa habilidade para escavar túneles en bancos de terra ou area, onde constrúe o seu niño ao final destes túneles, proporcionando protección contra depredadores.

Durante a tempada de cría, a femia pon entre 4 e 6 ovos, que ambos pais incuban durante uns 14 a 16 días. Os poliños permanecen no niño entre 20 e 24 días antes de voar. Tanto o macho coma a femia colaboran na alimentación das crías, traendo pequenos insectos que capturan en voo.

A Andoriña das barreiras aliméntase case exclusivamente de insectos voadores, que captura con gran destreza mentres realiza voos rápidos e áxiles, a miúdo sobre corpos de auga. Este comportamento convérteo nun depredador eficiente para o control das poboacións de mosquitos e outros insectos nos seus hábitats.

É unha especie migratoria, que se reproduce en Europa e Asia e pasa os invernos en África, realizando longas travesías entre continentes. Durante a migración, as Andoriñas das barreiras poden reunirse en grandes bandadas, formando espectaculares concentracións en puntos clave da súa ruta migratoria.

Coñecido polo seu voo veloz e áxil, a Andoriña das barreiras é unha ave altamente social, que adoita aniñar en colonias xunto a outras parellas da súa especie. A pesar das ameazas de degradación dos seus hábitats de aniñamento, esta especie segue sendo común en moitas áreas e é apreciada pola súa contribución ao control de insectos nos ecosistemas fluviais.