O Merlo é unha ave de tamaño mediano, que mide entre 24 e 27 cm de lonxitude. Os machos presentan un plumaxe completamente negro cun característico pico amarelo brillante, mentres que as femias teñen un plumaxe marrón escuro con tons máis apagados e un pico de cor máis opaco. Esta diferenciación sexual é moi notable, o que facilita a identificación dos individuos segundo o seu xénero.

É unha especie moi adaptable e común nunha variedade de hábitats, como xardíns, parques urbanos, bosques e áreas agrícolas. Aliméntase principalmente de insectos, vermes, bagas e froitas, o que lle permite sobrevivir en diferentes estacións do ano. Durante a primavera e o verán, os Merlos son moi activos, buscando vermes no chan e capturando insectos para alimentar ás súas crías.

O niño do Merlo é unha estrutura compacta e ben elaborada, construída con herba, follas e lama, e colocado xeralmente en arbustos, sebes ou árbores. A femia pon entre 3 e 5 ovos de cor azul verdoso con manchas marróns, que son incubados durante uns 12 a 14 días. Os poliños, unha vez nacidos, son alimentados por ambos proxenitores e permanecen no niño durante aproximadamente 12 a 15 días antes de voar.

O Merlo é coñecido polo seu canto melodioso e variado, especialmente ao amencer e durante as últimas horas da tarde na primavera e no verán. Os machos cantan para defender o seu territorio e atraer ás femias, emitindo unha ampla gama de notas claras e fluidas. Aínda que é unha especie residente na maior parte de Europa, algunhas poboacións migran no inverno cara a climas máis temperados.

Este merlo é unha das aves máis populares e observables nas zonas urbanas e rurais, grazas á súa adaptabilidade e ao seu canto, que se converteu nunha parte icónica das paisaxes sonoras en moitas partes do mundo.