O Carrán común é unha ave mariña de tamaño medio, que mide entre 31 e 35 cm de lonxitude, cunha envergadura de ata 98 cm. O seu plumaxe é branco na parte inferior e gris claro nas ás e nas costas, mentres que o pico e as patas son dun distintivo cor vermella brillante, coa punta do pico negra. Esta especie habita en diversos entornos costeiros e de auga doce, incluíndo lagos, ríos e esteiros, onde o seu comportamento elegante e o seu voo áxil a fan facilmente recoñecible.

O Carrán común aliméntase principalmente de peixes pequenos, que captura dunha maneira característica: voando a gran altura antes de mergullarse en picado directamente á auga para atrapar a presa co seu afiado pico. Esta técnica de pesca é moi eficiente e precisa, o que lle permite sobrevivir nunha ampla gama de hábitats acuáticos. Ademais de peixes, tamén se alimenta de pequenos invertebrados e crustáceos, dependendo da dispoñibilidade de alimento no seu entorno.

Durante a tempada de cría, o Carrán común aniña en colonias, a miúdo en illas, praias ou bancos de area, onde constrúe un niño raso no chan, xeralmente nunha depresión na area ou entre a vexetación baixa. O niño é sinxelo pero efectivo para protexer os ovos dos depredadores e das inclemencias do tempo. A femia pon de 2 a 3 ovos de cor crema con manchas escuras, que son incubados por ambos pais durante uns 21 a 25 días. Despois da eclosión, os poliños son coidados polos pais ata que poden voar e alimentarse por si mesmos, o que ocorre aproximadamente 4 semanas despois da eclosión.

O Carrán común é unha especie migratoria de longo percorrido. Pasa os invernos no sur de África e América do Sur, viaxando miles de quilómetros desde as súas áreas de cría en Europa, América do Norte e Asia. Estas migracións son impresionantes e adoitan involucrar travesías oceánicas que requiren gran resistencia e habilidade de navegación. Durante as migracións, os carráns viaxan en grandes bandadas, que ás veces se mesturan con outras especies de aves mariñas.

O voo do Carrán común é áxil e lixeiro, con rápidas batidas de ás intercaladas con planeos. A súa chamada aguda, un repetido “kirrik”, escoitase frecuentemente cando está voando ou alimentándose en grupo, o que o converte nunha presenza audible nos seus hábitats costeiros.

A pesar da presión pola perda de hábitat en certas áreas e a competencia por sitios de aniñación con outras especies de aves, o Carrán común segue sendo unha das aves mariñas máis estendidas. Grazas á súa capacidade para adaptarse a unha variedade de ambientes e á súa habilidade para realizar longas migracións, é unha especie exitosa tanto nas costas como nos corpos de auga interiores ao longo da súa área de distribución.