O Xirín común é un pequeno paxaro da familia dos fringílidos, cunha lonxitude de entre 11 e 12 cm. O seu plumaxe é predominantemente amarelo verdoso, especialmente nos machos, que mostran tons máis intensos no peito, ventre e cabeza. As femias teñen un plumaxe máis apagado e presentan máis raias nas partes inferiores. Este colorido paxaro é coñecido polo seu comportamento activo e o seu canto alegre e chispeante, que emite con frecuencia desde o alto de árbores ou mentres voa.

Habita en áreas abertas, xardíns, campos e zonas agrícolas, onde atopa abundantes sementes, a súa principal fonte de alimento. Durante a tempada de cría, complementa a súa dieta con insectos, que son esenciais para alimentar os poliños. O Xirín común é moi sociable e pode vérselle a miúdo en pequenos grupos, especialmente fóra da tempada de cría.

O niño do Xirín común é unha pequena e ben elaborada estrutura, construída con herba, raíces e musgo, que sitúa xeralmente en arbustos ou árbores a baixa altura. A femia pon de 3 a 5 ovos, que son incubados durante uns 12 a 14 días. Ambos pais participan na alimentación dos poliños, que abandonan o niño aproximadamente aos 14 días de nacer.

É unha especie residente na maior parte de Europa, aínda que algunhas poboacións do norte migran cara ao sur durante o inverno. En inverno, o Xirín común adoita formar bandadas, o que facilita a súa observación en xardíns e campos, onde se alimenta activamente de sementes caídas.

O Xirín común é moi apreciado polo seu canto melodioso e vibrante, que é unha característica sonora distintiva nos paisaxes rurais e urbanos. O seu comportamento social e a súa adaptabilidade a diferentes contornos convérteno nunha ave común e querida en gran parte do seu rango.