O Miñato negro é unha rapaz de tamaño mediano, que pode medir entre 55 e 60 cm de lonxitude, cunha envergadura de ata 160 cm. O seu plumaxe é marrón escuro, cun patrón máis claro na parte inferior das ás, o que lle dá un aspecto distintivo en voo. A cola, lixeiramente bifurcada, é unha das súas características máis notables, e permítelle manobrar con gran axilidade mentres planexa ou voa en círculos. O Miñato negro é un excelente planeador, utilizando as correntes térmicas para ascender sen apenas mover as ás, o que lle axuda a aforrar enerxía mentres busca alimento.

Esta ave atópase comunmente en áreas abertas preto de corpos de auga, humidais e campos, onde a súa dieta inclúe carroña, pequenos mamíferos, aves e mesmo peixes. Aínda que é principalmente un carroñeiro, tamén pode capturar presas vivas ou aproveitarse de restos deixados por outras especies. En áreas urbanas, non é raro velos alimentándose en vertedoiros ou preto de zonas habitadas, o que demostra a súa capacidade para adaptarse a diferentes contornos.

A tempada de cría do Miñato negro comeza na primavera, cando constrúe o seu niño no alto das árbores, utilizando ramas e materiais suaves como follas e plumas para crear unha estrutura resistente. A femia pon de 2 a 3 ovos, que son incubados durante uns 30 días. Ambos proxenitores encárganse de alimentar os poliños, que comezan a voar aproximadamente ás 6 semanas de idade. Os xoves miñatos permanecen preto do niño durante un tempo, aprendendo a cazar e a voar con destreza.

O Miñato negro é unha ave migratoria, que cría en Europa e Asia e realiza longas viaxes cara a África durante os meses de inverno, onde pasa a tempada en busca de climas máis tépedos. Durante as migracións, pódense ver formando grandes bandadas que percorren grandes distancias. O seu voo característico, coas ás longas e a cola bifurcada utilizada para manobrar, faino inconfundible no ceo, sendo unha das rapaces máis abundantes e adaptables no seu rango de distribución.