A Pita de auga é unha ave acuática de tamaño medio, que mide entre 30 e 38 cm de lonxitude. O seu plumaxe é predominantemente escuro, xeralmente de cor gris negruzco no corpo, cun rechamante escudo frontal vermello na base do pico, que contrasta co seu pico amarelo. As patas, parcialmente cubertas de plumas verdes, axúdanlle a desprazarse con facilidade tanto na auga como en terra. A miúdo pode verse camiñando pola vexetación densa ou nadando en augas tranquilas.

A Pita de auga habita en corpos de auga como lagos, ríos, marismas e estanques con abundante vexetación acuática nos bordos. Aliméntase dunha dieta variada que inclúe plantas acuáticas, sementes, insectos, moluscos e pequenos vertebrados. A miúdo pode verse forraxeando en augas pouco profundas, picoteando na superficie ou somerxendo a cabeza na procura de alimento. Tamén pode saír da auga para alimentarse nas beiras próximas.

A nidificación ocorre na vexetación densa preto da auga, onde a parella constrúe un niño utilizando ramas, herba e xuncos. O niño adoita estar ben agochado entre as plantas e colócase a baixa altura, xeralmente sobre a auga ou nos bordos. A femia pon entre 6 e 10 ovos, que son incubados por ambos proxenitores durante uns 19 a 22 días. Unha vez que os poliños nacen, ambos proxenitores continúan coidándoos e alimentándoos. Os xoves son precoces, é dicir, poden moverse e alimentarse pouco despois de eclosionar, pero dependen dos seus pais para a protección e o aprendizaxe nas primeiras semanas.

A Pita de auga é unha ave territorial, que defende agresivamente a súa área doutros individuos, especialmente durante a tempada de cría. Este comportamento inclúe persecucións, vocalizacións altas e despregue de plumaxe para intimidar aos intrusos. A pesar de ser unha especie acuática, é sorprendentemente áxil en terra e trepa con facilidade entre a vexetación.

É unha especie residente en gran parte da súa área de distribución, que inclúe Europa, Asia e África, aínda que algunhas poboacións do norte migran cara a zonas máis cálidas durante o inverno. A Pita común é unha especie adaptable que prosperou en hábitats acuáticos modificados polo ser humano, como estanques urbanos e canles, e aínda que é discreta, é relativamente común en moitas rexións. A súa capacidade para moverse tanto na auga como en terra, xunto co seu comportamento territorial, convértea nunha das aves acuáticas máis interesantes e observables nos seus hábitats naturais.