A Cotovía cristada é unha pequena ave, de entre 17 e 19 cm de lonxitude, cun plumaxe marrón claro raiado en tons escuros que lle proporciona un excelente camuflaxe nos solos secos e abertos que habita. O seu rasgo máis distintivo é a pequena crista na cabeza, que ergue cando está alerta ou durante as exhibicións de cortexo. É unha especie que se atopa comunmente en campos abertos, pasteiros, áreas agrícolas e zonas semiáridas. A Cotovía cristada aliméntase dunha dieta variada que inclúe principalmente sementes e grans, aínda que tamén consome insectos e pequenos invertebrados, especialmente durante a tempada de cría. Esta versatilidade alimentaria permítelle prosperar en ambientes onde os recursos poden ser escasos ou estacionais. O niño desta especie é unha simple depresión no chan, a miúdo rodeada de vexetación baixa que lle proporciona certa protección contra os depredadores. A femia pon entre 3 e 5 ovos, que son de cor claro con manchas. Os ovos son incubados durante uns 11 a 14 días, e os poliños son precoces, abandonando o niño pouco despois da eclosión baixo a vixilancia dos pais. A pesar do seu pequeno tamaño e discreto plumaxe, a Cotovía cristada é coñecida polo seu canto melodioso e variado, que a miúdo emite mentres voa en círculos sobre o seu territorio. O seu canto, composto de trinos rápidos e notas complexas, é unha das características máis chamativas das paisaxes rurais e agrícolas nas que habita. Esta ave é residente en gran parte do seu rango, que inclúe Europa, o norte de África e o suroeste de Asia. Aínda que o seu hábitat natural se atopa en zonas secas, demostrou unha notable capacidade de adaptación a paisaxes agrícolas e áreas modificadas polo ser humano, o que permitiu que as súas poboacións se mantiveran estables en moitas rexións.