O Pilro común é unha pequena ave limícola que mide entre 17 e 21 cm de lonxitude, cunha envergadura de ata 38 cm. O seu plumaxe cambia segundo a estación; no verán, presenta un plumaxe marrón moteado na parte superior e unha franxa negra distintiva no ventre, mentres que no inverno o seu plumaxe volve máis pálido, con tons grises e brancos predominantes. Esta especie é común en humidais, esteiros, praias e costas, onde se pode observar alimentándose activamente na lama e en augas pouco profundas.

O Pilro común ten un pico relativamente longo e lixeiramente curvado cara abaixo, que utiliza para sondar na lama e na area na procura de alimento. A súa dieta inclúe insectos, pequenos crustáceos, moluscos e outros invertebrados que atopa ao escarvar co seu pico nos sedimentos das zonas costeiras e humidais. É unha ave moi activa, e o seu comportamento inclúe rápidos movementos na beira, alternando entre correr e picotear mentres busca alimento.

Durante a tempada de cría, o Pilro común reprodúcese na tundra ártica, desde Siberia ata Alaska, en áreas de vexetación baixa e chan húmido. O seu niño é unha simple depresión no chan, camuflada entre a vexetación baixa, onde a femia pon de 3 a 4 ovos. Estes ovos, de cor marrón claro con manchas, están ben camuflados para protexerse dos depredadores. Tanto o macho como a femia participan na incubación, que dura uns 20 a 24 días. Os poliños son nidífugos, o que significa que abandonan o niño pouco despois de nacer e comezan a buscar alimento baixo a vixilancia dos pais.

O Pilro común é unha especie migratoria que realiza extensos desprazamentos. Reprodúcese na tundra ártica durante os meses de verán e migra cara ao sur no inverno, distribuíndose en zonas costeiras de Europa, o norte de África, Asia e América do Norte. Durante a migración e nas zonas de invernada, forma grandes bandadas que voan de maneira sincronizada, creando impresionantes exhibicións aéreas. O seu voo rápido e coordinado, xunto cos xiros e cambios de dirección repentinos, fano facilmente recoñecible.

A pesar das ameazas da perda de hábitat en certas áreas, especialmente nas súas zonas de invernada debido ao desenvolvemento costeiro, o Pilro común segue sendo unha das aves limícolas máis abundantes e estendidas. A súa adaptabilidade e a súa capacidade para formar grandes bandadas nas costas durante a migración convérteno nunha das especies máis visibles e características das zonas húmidas e costeiras a nivel mundial.