O Tordo común é unha ave de tamaño mediano, que mide entre 20 e 23 cm de lonxitude, cun plumaxe marrón na parte superior e un peito moteado de cor crema na parte inferior. Este patrón moteado no peito é característico e axuda a distinguilo doutros tordos. Habita nunha variedade de contornos, incluíndo bosques, parques, xardíns e áreas rurais, onde atopa a súa principal fonte de alimento: vermes, caracois, insectos e froitas.

O Tordo común ten unha técnica particular para alimentarse de caracois, rompendo as cunchas contra pedras para acceder á carne interior. Esta habilidade é unha das súas características máis notables. Ademais, a súa dieta cambia estacionalmente, consumindo máis froitas e bagas durante o outono e o inverno, cando os invertebrados escasean.

O niño deste tordo é unha estrutura robusta construída con lama, herba e pequenas ramalliños, xeralmente situado en árbores ou arbustos. A femia pon de 3 a 5 ovos azulados con manchas, que incuba durante uns 12 a 14 días. Os poliños son alimentados por ambos pais e permanecen no niño durante aproximadamente dúas semanas antes de voar por primeira vez.

O Tordo común é famoso polo seu canto melodioso, que consiste en frases musicais claras que repite varias veces antes de pasar a unha nova melodía. Este canto é particularmente audible ao amencer e ao solpor, sendo unha das melodías máis agradables nas paisaxes europeas.

Aínda que é residente en moitas partes de Europa, algunhas poboacións do norte migran cara ao sur durante o inverno, viaxando a rexións máis cálidas do sur de Europa e o norte de África. Grazas á súa capacidade para adaptarse a diferentes hábitats e fontes de alimento, o Tordo común segue sendo unha especie abundante en gran parte da súa área de distribución.